10 książek, które zmieniło moje życie

Ponieważ dziś jest sobota, zdecydowałam się na coś innego niż zwykła, nudna recenzja. Oto 10 książek, które zmieniły moje życie, początek cyklu postów "10 książek..." 

Kolejność książek jest nieprzypadkowa :) 

*1. Biblia

Tu chyba nie muszę dużo pisać, chociaż mam wątpliwości co do tego wyboru. Biblia nijak zmieniła moje życie – znałam ją już od początku mojego życia. Gdybym teraz zaczęła się kierować wskazówkami z księgi innej religii, byłaby to książka, która zmieniła moje życie – to logiczne. Ale co zmieniać, jeśli się od początku próbuje przestrzegać nakazów w niej zawartych?

1. J.R.R Tolkien Władca Pierścieni

Nigdy już chyba nie przeczytam piękniejszej książki. Tak doskonałej i technicznie i tematycznie. Nigdy nic nie wpłynie na moją wyobraźnię jak ta powieść. Nic mnie tak nie rozśmieszyło, wzruszyło i wciągnęło jak cudowna opowieść Mistrza. Nigdy jeszcze nie myślałam, że fikcja może wyglądać tak autentycznie. Nie, nie mam słów.

2. J.R.R Tolkien Silmarillion

Chociaż przypomina książki Martina od Gry o Tron i rozdziera serce, nie mogę nie kochać. Nie da się opisać tego, co przeżywałam, gdy ginęli Noldorowie, gdy Turin, niczym mitologiczny Edyp przegrał nierówną walkę z losem. Płakałam, gdy upadł Gondolin, już nie mówiąc o tych fragmentach, kiedy bohaterowie, ginąc w walkach z Morgothem, krzyczeli Świt nadejdzie! 

3. Henryk Sienkewicz Trylogia

Niezwykła lekcja historii. Porywające opowieści, barwne opisy, wyraziści, sympatyczni bohaterowie (Zagłoba!), szybkie tempo akcji, niezwykły talent Autora. Zawsze będę chciała się przenieść do XVII wieku, by móc spotkać się z Wołodyjowskim, Skrzetuskim, Kmicicem i Zagłobą oraz nieodżałowanym Podbipiętą.

4. Henryk Sienkiewicz Quo Vadis

Ave, Sienkiewicz, imperator. Przez tą książkę nie mogłam zasnąć. Nie mogłam żyć. Zapierający dech w piersiach, żywy Rzym, historia miłosna i opowieść o pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Przeczytałam tę książę jakoś z 10 razy, niemal tyle samo co Władcę Pierścieni i wciąż nie mam dość.

5. Eric-Emmanuel Smith Oskar i pani Róża

Jedna z najpiękniejszych książek i najsmutniejszych. Płakałam jak bóbr. Chociaż prosta i zwyczajna, ukryta jest w niej jedna z najstraszliwszych tajemnic: Tajemnica Śmierci.

6. Antonine de Saint-Exupery Mały Książę

Gdyby każdy człowiek zrozumiał przesłanie tej, wydawać by się mogło, baśni, świat byłby lepszy. Wszystkie fragmenty o przyjaźni i miłości zdumiewają swoją głębią i mądrością. Każdy dorosły ma też czas, by zastanowić się nad swoim życiem, które okazuje się nie wartościowe i bezsensowne..

7. Chans Christian Andersen Baśnie

Mam wszystkie baśnie tego Pana. Oryginalne, takie, jak on je napisał. Na przekór wszystkiemu zawsze będę je kochać: są mądre, mają klimat, głębię i magię. Małych uczą empatii, a dorośli mogą odkrywać je na nowo. Bo są to utwory, w których za każdym razem można odkryć coś więcej...

8. John Green Gwiazd naszych wina

Film to chałtura i komercha, ale książka jest piękna. Wzruszająca. Uczy, jak pogodzić się ze śmiercią, swoją i bliskiej osoby, jak kochać mądrze i głęboko. I rzecz dziwna – twardzielka, która nigdy nie płacze, znów płakała jak bóbr. Przyznać się wstyd.

9. Dorota Terakowska Córka Czarownic

Książka o odwadze, sile, mądrości i wolności. Tak – przede wszystkim o wolności. Piękna, oryginalna, głęboka i niebanalna i w dodatku ambitna.

10. Wiliam Shakespeare Makbet

Najbardziej ponura sztuka Wilusia, moja ulubiona. I wcale nie wiem, dlaczego ta to wpłynęło na moje życie. Może dlatego, że jest absolutnie doskonała i mroczna..?