Prawo Kylie Raven mówi, że do malejącej liczby czasu
wprost proporcjonalnie zwiększa się liczba premier książkowych. I to takich,
które owa Kylie – i z pewnością nie tylko ona – chciałaby przeczytać. Z jednej
strony to dobrze, bo jesień lubi tylko wtedy, kiedy leży sobie przy ciepłym
kaloryferze, pod równie ciepłym kocykiem i z gorącym kubkiem kakao i odrywając
się na chwilę od jakiejś pasjonującej lektury, spogląda na świat za oknem –
ponury, deszczowy, błotnisty, nijaki, z wcześnie zachodzącym mdłym słońcem. Ale
że tak nie jest, nadchodzi najgorsza pora roku, którą, by przeżyć, trzeba jakoś
znieczulić przez książki, na książki natomiast nie ma czasu. Ot, paradoks. A z
próby matematycznego czy logicznego prawa nici. Tak czy siak zapraszam na
kolejną porcję marzeń, tym razem na październik. Za to przecież nie zabijają…
~ Wydawnictwo MG ~
Dariusz Michalski Poletko pana Fogga (7.10)
Mieczysław Fogg to chyba najbardziej znany polski
piosenkarz XX wieku.
Dariuszowi Michalskiemu udało się zebrać tysiące informacji i relacji na
jego temat. Powstała fascynująca biografia Poletko pana Fogga, a
jednocześnie książka o polskiej scenie muzycznej dwudziestolecia
międzywojennego, czasów okupacji i PRL-u.
Jestem rdzennym warszawiakiem od wielu, wielu pokoleń.
Zdołałem nawet uratować część dokumentów stwierdzających, iż mój ród jest od
trzystu lat osiadły w Warszawie. A więc jestem warszawiakiem z krwi i kości.
Jakby kamykiem z jezdni warszawskiej… W Warszawie urodził się mój dziadek, mój
ojciec, urodziłem się ja, mój syn, urodziły się moje wnuki. - Tak o swojej rodzinie opowiadał
Mieczysław Fogg radiowej rodzinie Matysiaków.
Energiczny, pracowity, niezniszczalny, zarazem
zdumiewająco
skromny, niedzisiejszo elegancki, wzruszająco serdeczny. - Takiego Fogga poznał, takiego
zapamiętał i takiego w swojej biografii opisał Dariusz Michalski.
Poletko
Pana Fogga
to: pięćdziesięciosiedmioletnia kariera znaczona nagrodami, odznaczeniami oraz
najważniejszym dla każdego artysty – standing ovations publiczności;
występy dla czterech pokoleń; dziesiątki tysięcy imprez w całej Polsce i na
całym świecie; przyjaźń i współpraca z Chórem Dana; wspólne koncerty i nagrania
z Hanką Ordonówną, Adolfem Dymszą, Zula Pogorzelską i Mirą Zimińską; tango,
walc, ballada i… rock and roll.
W swojej
fascynującej książce Dariusz Michalski opisuje również Fogga mało znanego:
żołnierza w Powstaniu Warszawskim, wojennego opiekuna Żydów, ostoję rodziny.
Dociera za kulisy sal koncertowych, do studiów nagrań (także zagranicą), pisze
o faktach nieznanych, piosenkach zapomnianych, wydarzeniach pomijanych przez
innych. Jego portret Mieczysława Fogga jest niezwykle realistyczny, wyrazisty,
prawdziwy w najdrobniejszym szczególe.
Zresztą
nie tylko jego: o „Mieciu” opowiadają jego najbliżsi, współpracownicy,
akompaniatorzy, menadżerowie, dziennikarze, przyjaciele. Każdy – z szacunkiem,
miłością, podziwem.
Fiodor Dostojewski Biesy (7.10)
Ta wielowątkowa, diaboliczna opowieść opowiada o
tym, jak szlachetne idee indywidualnej wolności w umysłach ludzi na
wolność niegotowych, kształtowanych w uściskach carskiego samodzierżawia,
przeradzają się w idee nihilizmu, bezwładne rewolucyjne ruchy i
terroryzm.
Gęste od
mrocznych emocji, mieszaniny obłudy i szlachetności, nienawiści i
współczucia, niewinności i amoralnego cynizmu Biesy są krzywym
zwierciadłem ówczesnych – jakże czasami aktualnych w opisanych postawach –
inteligenckich marzeń o ludzkiej utopii i proroczą zapowiedzią powstania
stalinowskiej wersji totalitaryzmu.
Dostojewski
przedstawia w powieści szereg oryginalnych na wskroś i zarazem
niejednoznacznych postaci. Od Piotra Wierchowieńskiego, cynicznie
wykorzystującego naiwny idealizm młodych ludzi dla swych szalonych spiskowych
idei, przez znudzonego życiem i amoralnego szlachcica, Mikołaja Stawrogina,
szalonego utopistę Szygalewa, czy naiwną Marię Tomfiejewną, po najuczciwszego
chyba wobec siebie spośród bohaterów, Aleksieja Kiryłowa, głoszącego apologię
filozofii samobójstwa...
Autorka
genialnie pokazuje współczesne zakątki Warszawy, przedwojenną żydowską Pragę,
Wielką Emigrację i praktyki spirytystyczne w Paryżu, a to tylko wybrane wątki
tej arcyciekawej książki.
Wichrowska,
która dzięki uprawianemu zawodowi profesora polonistyki, świetnie porusza się w
archiwach, wplata w beletrystykę mnóstwo informacji i dokumentów z
opisywanych epok. Parę słów o treści: Pewnego dnia na stół operacyjny młodej
pani neurochirurg trafia Włodzimierz, znany wydawca, kolekcjoner i… kobieciarz.
To poznanie zmieni dotychczasowe życie ich obojga. Łucja, która rozstała się
właśnie z mężem i pragnie zapomnieć o kiepskim dzieciństwie spędzanym na
warszawskiej Pradze, zmuszona zostanie do odkrycia dramatycznych historii
swojej rodziny, kompletnie jej dotąd nieznanych. Włodzimierz dzięki Łucji pozna
wreszcie tożsamość kobiety z portretu, która przez lata nie dawała mu spokoju.
Twarz
z lustra to
opowieść o pragnieniu powrotu do źródeł i lęku przed własną tożsamością; o
próbach rekonstrukcji świata przodków, o pasjach, miłości i nienawiści, które
mimo upływu stuleci tak samo cieszą i podobnie przerażają. To wreszcie opowieść
o dokumentach, zjawach nie z tego świata i śledztwie, które powinno wiele
ujawnić…
I o
Autorce: Elżbieta Wichrowska – literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych,
pracownik Instytutu Polonistyki Stosowanej UW. Autorka książek poświęconych
kulturze Oświecenia i Wielkiej Emigracji, edytor o żyłce detektywistycznej
wiecznie poszukujący (z nie najgorszym skutkiem) pasjonujących dokumentów
przeszłości poukrywanych w polskich i zagranicznych archiwach.
~ Wydawnictwo ZNAK ~
Maria Wilczek-Krupa Kilar. Geniusz o dwóch twarzach (12.10)
Fascynująca podróż przez życie
jednego z najciekawszych twórców ubiegłego stulecia. Sugestywna opowieść, w
której nie tylko Kilar, ale i charyzmatyczne postaci drugiego planu
(Penderecki, Komeda, Harasiewicz, Boulanger, Kutz, Zanussi i inni) grają główną
rolę. Wpuszczają nas do jego pracowni, do kuchni i za kulisy. Towarzysząc im
niemal czujemy smaki i zapachy, słyszymy barwy głosu bohaterów dramatu. To jest
podróż o prawdziwie ludzkim wymiarze.
Leszek Możdżer
Żył poza schematami, miał naturę pełną sprzeczności. Mówił o sobie: jestem jak Dr Jekyll i Mr Hyde.
Zawsze wzbudzał emocje. Rozdarty między ojczyzną, którą kochał, a Hollywood – gdzie spełnił swój american dream. Potrafił pędzić jednym ze swoich mercedesów z szaleńczą prędkością, a potem, w domowym zaciszu, odmawiał żarliwie różaniec.
Serce oddał swojej żonie Basi. Nazywano ich najpiękniejszą parą w polskim świecie artystycznym, chociaż przeżyli także trudne, pełne rozczarowań chwile.
Człowiek z krwi i kości. Uwielbiał drogie perfumy, eleganckie krawaty i podróże po świecie. Kochał książki i koty.
Był jednym z największych twórców epoki. W muzyce pozostał wierny przede wszystkim sobie. Pisał dla kina i szczerze przyznawał, dlaczego to robi. Cierpiał, czując lekceważenie ze strony środowiska muzycznego, ale był niezłomny.
Owoce jego współpracy z Andrzejem Wajdą, Romanem Polańskim czy Francisem Fordem Coppolą na trwale zapisały się w historii światowego kina.
Ta pełna anegdot biografia nie mogłaby powstać, gdyby nie wielogodzinne rozmowy, które autorka odbyła z Mistrzem przed jego śmiercią. Jest świadectwem prawdy – może nie zawsze wygodnej, ale zawsze szczerej.
Leszek Możdżer
Żył poza schematami, miał naturę pełną sprzeczności. Mówił o sobie: jestem jak Dr Jekyll i Mr Hyde.
Zawsze wzbudzał emocje. Rozdarty między ojczyzną, którą kochał, a Hollywood – gdzie spełnił swój american dream. Potrafił pędzić jednym ze swoich mercedesów z szaleńczą prędkością, a potem, w domowym zaciszu, odmawiał żarliwie różaniec.
Serce oddał swojej żonie Basi. Nazywano ich najpiękniejszą parą w polskim świecie artystycznym, chociaż przeżyli także trudne, pełne rozczarowań chwile.
Człowiek z krwi i kości. Uwielbiał drogie perfumy, eleganckie krawaty i podróże po świecie. Kochał książki i koty.
Był jednym z największych twórców epoki. W muzyce pozostał wierny przede wszystkim sobie. Pisał dla kina i szczerze przyznawał, dlaczego to robi. Cierpiał, czując lekceważenie ze strony środowiska muzycznego, ale był niezłomny.
Owoce jego współpracy z Andrzejem Wajdą, Romanem Polańskim czy Francisem Fordem Coppolą na trwale zapisały się w historii światowego kina.
Ta pełna anegdot biografia nie mogłaby powstać, gdyby nie wielogodzinne rozmowy, które autorka odbyła z Mistrzem przed jego śmiercią. Jest świadectwem prawdy – może nie zawsze wygodnej, ale zawsze szczerej.
Ben Kane Srebrny orzeł (12.10)
ZAPOMNIANY LEGION
Na rubieżach znanego świata walczyli z okrutnymi przeciwnościami losu – i przegrali. 10 000 legionistów to wszystko, co pozostało z potężnej niegdyś rzymskiej armii.
SCHWYTANI
Gal Brennus, etruski wróżbita Tarkwiniusz i Romulus, syn rzymskiego arystokraty z nieprawego łoża, uwięzieni przez Partów, nie przestają marzyć o odzyskaniu wolności. Łączy ich wspólny los i nienawiść do Rzymu. Nie wiedzą, że z brutalnej walki, która ich czeka, z życiem ujdzie tylko dwóch z nich.
ŚCIGANA
Tymczasem Fabiola, siostra bliźniaczka Romulusa, wplątuje się w zabójczą sieć intryg rzymskiej polityki. Tropiona przez łowców niewolników próbuje uciec w nadziei, że odnajdzie swojego kochanka Brutusa. Jedynego człowieka, który może zapewnić jej bezpieczeństwo. Ale Brutus u boku Cezara w dalekiej Galii sam walczy o życie, rozpaczliwie próbując stłumić powstanie charyzmatycznego wodza Wercyngetoryksa.
SREBRNY ORZEŁ
Druga część błyskotliwej trylogii Bena Kane’a zanurza bohaterów w tyglu wojny i terroru, podczas gdy dla Cezara i Republiki Rzymskiej nieuchronnie nadchodzi dzień sądu.
Na rubieżach znanego świata walczyli z okrutnymi przeciwnościami losu – i przegrali. 10 000 legionistów to wszystko, co pozostało z potężnej niegdyś rzymskiej armii.
SCHWYTANI
Gal Brennus, etruski wróżbita Tarkwiniusz i Romulus, syn rzymskiego arystokraty z nieprawego łoża, uwięzieni przez Partów, nie przestają marzyć o odzyskaniu wolności. Łączy ich wspólny los i nienawiść do Rzymu. Nie wiedzą, że z brutalnej walki, która ich czeka, z życiem ujdzie tylko dwóch z nich.
ŚCIGANA
Tymczasem Fabiola, siostra bliźniaczka Romulusa, wplątuje się w zabójczą sieć intryg rzymskiej polityki. Tropiona przez łowców niewolników próbuje uciec w nadziei, że odnajdzie swojego kochanka Brutusa. Jedynego człowieka, który może zapewnić jej bezpieczeństwo. Ale Brutus u boku Cezara w dalekiej Galii sam walczy o życie, rozpaczliwie próbując stłumić powstanie charyzmatycznego wodza Wercyngetoryksa.
SREBRNY ORZEŁ
Druga część błyskotliwej trylogii Bena Kane’a zanurza bohaterów w tyglu wojny i terroru, podczas gdy dla Cezara i Republiki Rzymskiej nieuchronnie nadchodzi dzień sądu.
Timothy Synder Czarna ziemia. Holocaust jako ostrzeżenie (12.10)
HOLOKAUST – ODLEGŁA PRZESZŁOŚĆ CZY
NIEPOKOJĄCE OSTRZEŻENIE?
O Holokauście napisano już praktycznie wszystko – znamy fakty, daty i liczby. Wciąż nie potrafimy go jednak zrozumieć. Zagładę przedstawia się jako niepowtarzalny i tragiczny efekt szaleństwa jednego człowieka, o którym nie da się mówić bez emocji i poczucia winy. Myśleliśmy, że Holokaust to przeszłość. Aż do teraz…
Timothy Snyder prezentuje nowatorskie, zaskakująco logiczne wyjaśnienie największej zbrodni XX wieku. Jak nikt dotąd, przejrzyście opisuje mechanizm Zagłady, nie pomijając przy tym perspektywy jej świadków, w tym Polaków.
Twierdzi, że źle odrobiliśmy lekcję ze zrozumienia Holokaustu, nie widząc realnego zagrożenia, przed którym stoimy dzisiaj. Początek XXI wieku, z niepokojami w różnych rejonach ziemi, zatrważająco bowiem przypomina świat, który zrodził Hitlera.
Paradoksem jest, że im lepiej poznajemy Holokaust, tym bardziej staje się on przerażający. Jeśli nie zrozumiemy jego historii, istnieje ryzyko, że się powtórzy. Nie możemy zlekceważyć tego ostrzeżenia.
Czarna ziemia to książka pasjonująca i mądra. Obowiązkowa lektura dla nas wszystkich.
O Holokauście napisano już praktycznie wszystko – znamy fakty, daty i liczby. Wciąż nie potrafimy go jednak zrozumieć. Zagładę przedstawia się jako niepowtarzalny i tragiczny efekt szaleństwa jednego człowieka, o którym nie da się mówić bez emocji i poczucia winy. Myśleliśmy, że Holokaust to przeszłość. Aż do teraz…
Timothy Snyder prezentuje nowatorskie, zaskakująco logiczne wyjaśnienie największej zbrodni XX wieku. Jak nikt dotąd, przejrzyście opisuje mechanizm Zagłady, nie pomijając przy tym perspektywy jej świadków, w tym Polaków.
Twierdzi, że źle odrobiliśmy lekcję ze zrozumienia Holokaustu, nie widząc realnego zagrożenia, przed którym stoimy dzisiaj. Początek XXI wieku, z niepokojami w różnych rejonach ziemi, zatrważająco bowiem przypomina świat, który zrodził Hitlera.
Paradoksem jest, że im lepiej poznajemy Holokaust, tym bardziej staje się on przerażający. Jeśli nie zrozumiemy jego historii, istnieje ryzyko, że się powtórzy. Nie możemy zlekceważyć tego ostrzeżenia.
Czarna ziemia to książka pasjonująca i mądra. Obowiązkowa lektura dla nas wszystkich.
Helen Reppaport Cztery siostry. Utracony świat ostatnich
księżniczek Romanowów (12.10)
Cztery córki Mikołaja II dorastały
niczym cudowne ptaki w złotej klatce, odizolowane od świata w zaciszu carskich
rezydencji. Były ikonami stylu, gorącym tematem plotek, najbogatszymi i
najbardziej pożądanymi pannami z europejskich rodzin królewskich na progu XX
wieku.
Za oficjalnym wizerunkiem uroczych małych księżniczek w białych sukniach skrywały się jednak cztery silne osobowości i wyraziste temperamenty.
Prywatny świat Wielkich Księżnych Olgi, Tatiany, Marii i Anastazji wychodzi poza krąg nastoletnich miłości, dworskich intryg, dziewczęcych marzeń i aspiracji. To także historia dojrzewania czterech inteligentnych kobiet na tle nieuchronnego schyłku wielkiego imperium i całej epoki. Rewolucyjna zawierucha i dramat całej rodziny Romanowów uczyniły z nich bohaterki drugiego planu. Prawie sto lat po tragicznej śmierci ta opowieść po raz pierwszy wybrzmiewa ich własnym głosem.
Za oficjalnym wizerunkiem uroczych małych księżniczek w białych sukniach skrywały się jednak cztery silne osobowości i wyraziste temperamenty.
Prywatny świat Wielkich Księżnych Olgi, Tatiany, Marii i Anastazji wychodzi poza krąg nastoletnich miłości, dworskich intryg, dziewczęcych marzeń i aspiracji. To także historia dojrzewania czterech inteligentnych kobiet na tle nieuchronnego schyłku wielkiego imperium i całej epoki. Rewolucyjna zawierucha i dramat całej rodziny Romanowów uczyniły z nich bohaterki drugiego planu. Prawie sto lat po tragicznej śmierci ta opowieść po raz pierwszy wybrzmiewa ich własnym głosem.
Eric-Emmanuel
Schmitt Talent do życia. Najpiękniejsze
cytaty z książek Erica-Emmanuela Schmidtta (26.10)
Mężczyzn trzeba doprowadzać do
granic możliwości, aby zobaczyć, co im w duszy gra.
Wolność wtedy tylko istnieje, kiedy się z niej korzysta.
Nie trzeba mówić: „co za paskudna pogoda”, tylko: „jaki piękny deszczowy dzień”.
Wolność wtedy tylko istnieje, kiedy się z niej korzysta.
Nie trzeba mówić: „co za paskudna pogoda”, tylko: „jaki piękny deszczowy dzień”.
~~~ * * * ~~~
Eric-Emmanuel Schmitt zajmuje szczególne miejsce w sercach polskich czytelników. To autor m.in. wzruszającego Oskara i pani Róży czy zaskakującej Trucicielki.
W jego twórczości często powracają najważniejsze tematy egzystencjalne: sens istnienia, miłość, tęsknota, pragnienie. Schmitt opisuje tajemnice miłości i meandry relacji międzyludzkich, pokazuje jak odnaleźć prawdziwe szczęście i uczy, co to znaczy żyć dobrze.
Jego książki odmieniły niejedno życie.
Książka, którą trzymacie w ręku, jest czymś wyjątkowym: to wybór najpiękniejszych myśli Erica-Emmanuela Schmitta. Może stać się dla was niezwykłym źródłem pociechy i inspiracji zarówno na co dzień, jak i w przełomowych momentach życia.
Eric-Emmanuel Schmitt Sekta egoistów (26.10)
Kiedy Gérard natrafia w starej książce na wzmiankę o tajemniczym założycielu Sekty Egoistów, jest przekonany, że właśnie wpadł na trop niezwykłej zagadki. Kim byli owi Egoiści, którzy wierzyli, że każdy człowiek powinien skupić się tylko na poznaniu samego siebie?
Kolejne ślady prowadzą Gérarda przez całą Europę, a początkowe niewinne zainteresowanie tematem szybko przeradza się w obsesję. Z dnia na dzień mężczyzna coraz bardziej zagłębia się w poszukiwania, ignorując wszystko i wszystkich. Jednak czy naprawdę można żyć tylko dla siebie, zapominając o innych?
W swojej pierwszej, niepublikowanej dotąd w Polsce powieści, Eric-Emmanuel Schmitt stawia ważkie pytanie o to, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze: osobiste szczęście czy budowanie więzi z otaczającymi nas ludźmi.
~ Wydawnictwo Literackie ~
Jerzy Plich Spis cudzołożnic. Proza podróżna (8.10)
Spis cudzołożnic to jedna z popularniejszych książek Jerzego Pilcha,
znanego prozaika i felietonisty, laureata Nagrody NIKE 2001, którą uzyskał za
książkę Pod Mocnym Aniołem.
Groteskowa opowieść, której bohaterem jest Gustaw, intelektualista, niespełniony pisarz, wielbiciel i piewca kobiecych wdzięków, oprowadzający szwedzkiego gościa po Krakowie. Zmuszony występować w roli przewodnika po historycznych pamiątkach i nonsensach rzeczywistości połowy lat osiemdziesiątych próbuje jak „najpiękniej” zaprezentować to, co w Polsce i w Polakach najlepsze. Wycieczkę po narodowej mitologii, miejscach bohaterskich czynów urozmaica albańskim koniakiem i opowieściami o swych miłosnych podbojach.
W tej książce – jak pisał Jan Błoński – „rzeczywistość rodzi się ze słów jak u Schulza, duch parodii panoszy się jak u Gombrowicza, złośliwy dowcip odziedziczony po Mrożku”. Spis cudzołożnic znany jest z ekranizacji, której dokonał znany reżyser filmowy Jerzy Sthur.
Groteskowa opowieść, której bohaterem jest Gustaw, intelektualista, niespełniony pisarz, wielbiciel i piewca kobiecych wdzięków, oprowadzający szwedzkiego gościa po Krakowie. Zmuszony występować w roli przewodnika po historycznych pamiątkach i nonsensach rzeczywistości połowy lat osiemdziesiątych próbuje jak „najpiękniej” zaprezentować to, co w Polsce i w Polakach najlepsze. Wycieczkę po narodowej mitologii, miejscach bohaterskich czynów urozmaica albańskim koniakiem i opowieściami o swych miłosnych podbojach.
W tej książce – jak pisał Jan Błoński – „rzeczywistość rodzi się ze słów jak u Schulza, duch parodii panoszy się jak u Gombrowicza, złośliwy dowcip odziedziczony po Mrożku”. Spis cudzołożnic znany jest z ekranizacji, której dokonał znany reżyser filmowy Jerzy Sthur.
Sue Monk Kidd Opactwo świętego grzechu (8.10)
Druga
powieść w dorobku autorki Sekretnego
życia pszczół i Czarnych
skrzydeł! Zekranizowana pod oryginalnym tytułem Tron syreny z Kim Basinger w roli
głównej.
Po
raz kolejny Sue Monk Kidd umiejscowiła opisywane wydarzenia w bliskiej swemu
sercu i okrutnej zarazem Karolinie Południowej. U jej wybrzeży leży mała
urokliwa wysepka Egret, na której wznosi się zabytkowy klasztor benedyktynów,
przez miejscowych nazywany opactwem świętego grzechu. To magiczne miejsce,
przechowywany w nim na wpół religijny, na wpół mityczny relikt - bogato zdobione
krzesło zwane tronem syreny - oraz legenda o celtyckiej bogini Senarze, która
zanim stała się świętą, była kobietą-rybą, legły u podstaw tej niezwykłej i
bardzo osobistej książki.
Przeżywająca
kryzys wieku średniego, znudzona dotychczasowym życiem i kochającym mężem
Jessie Sullivan powraca na wyspę swego dzieciństwa, żeby zaopiekować się matką,
która uległa niecodziennemu wypadkowi. Ta podróż w przeszłość stanie się dla
bohaterki sposobem na oswojenie demonów z dzieciństwa, pogodzenie się z owianą
tajemnicą, tragiczną śmiercią ojca i odnalezienie siebie. Jessie odkryje
uśpiony w sobie talent malarski i da się porwać uczuciu, rodem z Ptaków ciernistych krzewów. Czy po
powrocie jej małżeństwo z ustatkowanym, kochającym Hughem będzie miało nadal
sens? Czy Jessie będzie umiała wrócić do dawnego życia?
Opactwo świętego grzechu to piękna książka o miłości i towarzyszącemu temu uczuciu
zrozumieniu drugiej osoby.
Andrzej Andrusiewicz
Aleksander I. Wielki gracz, car Rosji,
król Polski (8.10)
Najpotężniejszy
władca w historii Rosji, skąpany w chwale jak żaden inny, „pogromca Napoleona”,
„wyzwoliciel Europy”. Cesarz Wszechrusi, król Polski, faktyczny pan Europy
Wschodniej. Ale również jedna z najciekawszych postaci nowożytnych dziejów,
której polityczna droga znakomicie odbija cały, ciągnący się po dziś dzień,
dramat Rosji, wiecznie rozerwanej między pragnieniem oświecenia
a mrocznymi realiami jedynowładztwa.
Książka
Andrzeja Andrusiewicza to pierwsza popularnonaukowa biografia cara Aleksandra I
napisana przez polskiego autora. To ważne, bo bodaj żaden car nie był tak
uwikłany w nasze sprawy. Polką była wybranka jego życia, wieloletnia metresa
Maria Naryszkina. Przyjacielem od wczesnych lat – Adam Jerzy Czartoryski,
którego uczynił ministrem. Obiektem młodzieńczych sympatii – insurekcja
kościuszkowska. Owacyjnie witany w Warszawie po kongresie wiedeńskim,
Aleksander wzorem Napoleona nadał Królestwu Polskiemu konstytucję. Z czasem
jednak musiał wybrać między rosyjską hegemonią a polskim duchem wolności.
Pełna
barwnych postaci, przemocy, przepychu, pałacowych spisków, namiętności –
opowieść o Aleksandrze to bardzo rosyjska historia z bardzo dramatycznej
epoki w europejskiej, rosyjskiej i polskiej historii.
(teksty i zdjęcia z materiałów nadesłanych przez Wydawcę/stron Wydawcy)
Książka "Cztery siostry" niezwykle mnie intryguje ;)
OdpowiedzUsuńNiestety żadna z powyższych pozycji nie wzbudziła mojego zainteresowania.
OdpowiedzUsuńHelen Reppaport Cztery siostry. Utracony świat ostatnich księżniczek Romanowów - taka historia bardzo mnie interesuje :)
OdpowiedzUsuń