Poetycka Niedziela #11: Jan Kasprowicz „Święty Boże, Święty Mocny” (fragment)

Jan Kasprowicz (1860-1926) – wybitny polski poeta, dramaturg, krytyk i tłumacz. Związany z naturalizmem, symbolizmem i ekspresjonizmem, był przedstawicielem poezji Młodej Polski; prekursor polskiego katastrofizmu. Jego poezja jest także odzwierciedleniem fascynacji krajobrazem Tatr, kulturą Bliskiego Wschodu i mitologią grecką. Te tematy wynikają z doświadczeń życiowych poety – biedy, samotności i rozpadem więzi rodzinnych. Samodzielnie nauczył się klasycznej łaciny i greki oraz angielskiego i francuskiego, tłumaczył także literaturę włoską, norweską, holenderską i niemiecką – między innymi Ibsena, Ajsycholsa, Rimbauda i Goethe’go.

Pamięci ofiar ataków w Paryżu 13.11.2015 i ich Rodzin.

Niech ludzkość zacznie rozumieć, że pokój jest najcenniejszą rzeczą jaką posiadamy.

#PrayForParis #JeSuisParis 

~~

O niezgłębione, nieobjęte moce!

Skrzydłami trzepocę

jak ptak ten nocny,

któremu okiem kazano skrwawionem

patrzeć w blask słońca...

Święty Boże! Święty Mocny!

Święty a Nieśmiertelny!...

A moje skrzydła plami

krew, która cieknie bez końca.

z mojego serca...

A oko moje zachodzi mgłą,

która jest skonem

i mego serca, i duszy mej!

Niech będzie skonem i Twoim!

Święty Boże! Święty Mocny,

Święty a Nieśmiertelny,

zmiłuj się nad nami!

I niechaj łzy,

które o jasnym poranku

wiszą na kłosach wypoczętych zbóż

lub szkliwa pianą okrywają kępy

w sen otulonych traw,

zmienią się w głośne skargi

i bez ustanku

płyną do Twoich zórz...

Niechaj rozszarpią na strzępy,

na krwawe szmaty

łuny świtowe, powstałe nad ziemią,

gdzie ból i rozpacz drzemią,

ogromne, przez Szatana zapłodnione światy,

a może przez Ciebie,

o Święty, Nieśmiertelny, Święty, Mocny Boże!

Dlaczego moje li wargi

mają wyrzucać krwawą pieśń?!

Płacz ze mną!

Dlaczego sam mam iść w tę przestrzeń ciemną,

choć żar południa pali się w przestworze?...

Dlaczego sam mam wlec się na rozdroże,

ku tym pochyłym krzyżom,

którym na czarne ramiona

kracząca siada wrona

i dziobem zmarłe rozsypuje próchno?

Niech głuche żale nie głuchną!...

[źródło]