Poetycka Niedziela #6: Adam Mickiewicz „Stepy Akermańskie”

Adam Mickiewicz (1798-1855) – polski poeta okresu romantyzmu, mistyk. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego jeden z „Trzech Wieszczów” narodowych w czasie rozbiorów. Autor polskiej epopei narodowej Pan Tadeusz. Zesłany w głąb Rosji na posadę nauczyciela w wybranym przez siebie miejscu tułał się po Petersburgu, Odessie, Moskwie oraz Krymie; utrzymywał kontakty z rosyjskimi poetami i pisarzami, a także rewolucyjnymi organizacjami. Resztę życia spędził w Niemczech, Włoszech, Szwajcarii, a następnie wyjechał do Paryża, a potem do Konstantynopola, gdzie zmarł. Jest również autorem takich znanych utworów jak Reduta Ordona, Dziady, Grażyna, Konrad Wallenrod a także Sonety Krymskie, których częścią jest utwór Stepy Akermańskie.

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,

Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,

Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,

Omijam koralowe ostrowy burzanu.

Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu;

Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;

Tam z dala błyszczy obłok - tam jutrzenka wschodzi;

To błyszczy Dniestr, to weszła lampa Akermanu.

Stójmy! - jak cicho! - słyszę ciągnące żurawie,

Których by nie dościgły źrenice sokoła;

Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,

Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.

W takiej ciszy - tak ucho natężam ciekawie,

Że słyszałbym głos z Litwy. - Jedźmy, nikt nie woła.

źródło: [link]